Kampioenen D1 bij Dalto-Fortuna

A.s. zaterdag 6 maart zijn de kampioenen van de D1 uitgenodigd om naar de wedstrijd Dalto 1 – Fortuna 1 te komen kijken. Zij zijn niet alleen uitgenodigd om te komen kijken; ze mogen zelfs mee op lopen met de presentatie van alle spelers van Fortuna 1. Dus we komen ook nog in de spotlights te staan, hun namen zullen worden omgeroepen; een geweldige ervaring!

Het zal een spannend potje worden, gezien de standen op dit moment:

Dus kom SGV D1 a.s. zaterdag aanmoedigen in Driebergen. De wedstrijd zal om 20.00 uur aanvangen.

Hieronder een foto van de kampioenen en een verslag van een enthousiaste coach:

Ik zelf had dit nooit gedacht, maar naarmate het seizoen vorderde begon ik er steeds meer in te geloven. SGV D1 kampioen en al na 10 wedstrijden.  Ik had na afloop van het veldseizoen met een gekke bek tegen Eline gezegd dat de D1 kampioen ging worden. Bij het idee begonnen we allebei te lachen, want we hadden de teams gezien waar we tegen moesten. Dus we wisten dat dit heel erg zwaar zou worden en dit bleek uit eindelijk ook zo te zijn. We hebben de kinderen even flink wakker moeten schudden, want op het veld wonnen ze alles dik. Dit was natuurlijk heel fijn, want de D1 is gewoon een top team. Maar nu wilden we natuurlijk ook winnen met de D1. En het zou extra leuk zijn, omdat dit mijn 1ste jaar als trainer/coach is. De trainingen gingen steeds beter en ik leerde de kinderen steeds beter kennen. Eline en ik werden een goed team net als de kinderen. De 1ste wedstrijden van het seizoen waren zwaar en vooral wisselvallig. Dit frustreerde mij heel erg, want ik wist dat de D1 heel sterk was. Daarom heb ik de trainingen flink aangescherpt. Ze moesten het spelletje leuk blijven vinden, maar tegelijkertijd het beter begrijpen en dus dingen bij leren. Dit boekte resultaten met scores boven de 10 doelpunten. Door deze scores schoten we omhoog en kwamen we bovenaan te staan. Ik dacht dit wordt hem voor ons. We worden gewoon kampioen. En ja hoor wedstrijd na wedstrijd wonnen de D1’tjes met ruime cijfers. Dit zorgde ervoor dat ze soms een beetje nonchalant werden, maar wanneer ze moesten scoren deden ze dit. We moesten wel nog onze 10de wedstrijd, dat was uit tegen DOT. Deze moesten we winnen, want dan werden we kampioen. Maar Eline was er niet bij en ik moest dus alleen met de D1 weg. Gelukkig hadden we super trouwe supporters bij ons. Die ik ook super wil bedanken voor al hun aanmoedigingen. Maar ik was echt super zenuwachtig zouden we kunnen winnen dacht ik. En ja hoor het fluitsignaal ging en je zag gelijk dat wij het betere team waren. In de rust had ik weinig te vertellen, want ze deden precies wat ik van ze vroeg en dit ontroerde me een beetje. Maar na het fluitsignaal sprong ik een gat in de lucht, Jippie! We zijn KAMPIOEN! Het feest kon beginnen, maar dit stelden we uit, want dan konden we het vieren met Eline erbij. Afgelopen zaterdag tegen dalto hadden we gelijk gespeeld, maar dit maakte niet uit. We gingen lekker feest vieren. Met een lekker gebakje en mooie bloemen keek ik terug op een super seizoen waar ik zelf veel gegroeid ben. Door de D1, maar ook door alle aanwijzingen die ik kreeg van anderen. Maar niet alleen ik ben gegroeid dit seizoen ook de D1. De D1 is uitgegroeid tot een super gezellig en gewoon top team. Ik ben super trots op de kinderen met wat we samen hebben behaald. Dit was voor mij gewoon een seizoen om nooit te vergeten!

Aron